سلام
نمیدونم از کجا شروع خواهم کرد.خودش یه دفعه جاری شد به قول خواهرم
فکر کنم باید از خودم شروع کنم
ولی شاید وقتی دیگر
اینجا برای خودی مینویسم که بعدا میاد برای بهزاد سراج فرداها
- بهزاد سراج
- میشناسمت ، در ازل بود که هم پیاله شدیم ،هنگام شکفتن یاسهای رازقی ، اولین سلامم را به غمض عینی پاسخ گفتی ، هنوز حلاوت عسل ، شیرینی آن نگاه را تکرار میکندم ، ابدیت انتظارمان را میکشد ، در آن هنگام که کوچ پرستوها اغاز میشود
آرشیو
۱ نظر:
جاری شدن هم عجب حکایتی است
ارسال یک نظر