آسمان تاریک
شب بی مهتاب
و
خورشید در بند
ستارگان خاموش
که
خفاشان از نور گریزانند
اما در طول تاریخ اندک نوری ، سیاهی را پراکنده است
صبح نزدیک است
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
اینجا برای خودی مینویسم که بعدا میاد برای بهزاد سراج فرداها
- بهزاد سراج
- میشناسمت ، در ازل بود که هم پیاله شدیم ،هنگام شکفتن یاسهای رازقی ، اولین سلامم را به غمض عینی پاسخ گفتی ، هنوز حلاوت عسل ، شیرینی آن نگاه را تکرار میکندم ، ابدیت انتظارمان را میکشد ، در آن هنگام که کوچ پرستوها اغاز میشود
آرشیو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر