انتظارت از برفهای پاک و سفید ، آبی است پاک و زلال
اما
در سیلابی خروشان و توفنده آبی گل آلود را منتظر باید بود
حتی اگر
مادرش چشمه ای باشد بی آلایش و روح فزا
پاکی را چشم در راهم
و خدا را
عکسها:بهزاد ، 23/1/86 ، پلنگ چال
اینجا برای خودی مینویسم که بعدا میاد برای بهزاد سراج فرداها
- بهزاد سراج
- میشناسمت ، در ازل بود که هم پیاله شدیم ،هنگام شکفتن یاسهای رازقی ، اولین سلامم را به غمض عینی پاسخ گفتی ، هنوز حلاوت عسل ، شیرینی آن نگاه را تکرار میکندم ، ابدیت انتظارمان را میکشد ، در آن هنگام که کوچ پرستوها اغاز میشود
آرشیو
۴ نظر:
مثل همیشه حرفت حرف حسابه رفیق. اما خدا در همین نزدیکی است لای این شب بوها
...
و نزدیکی به او، باور کن. من از این فاصله دور نزدیکی تان را می بینم
باور کن
...
پاک کردن آب، کار زمینه. کار خاکه. سیلاب که ناپاک نیست، فقط گل آلوده.
زمین اما، حتا قادره کثیفترین آبها رو پاک کنه و زلال زلال به طبیعت برگردونه. اما نمی دونم حکمتش چی بود که اون آب صدفی که صب داشت سینه ی رودخونه رو می شکافت و از فاصله ای ای 20 تا 30 متری مثه مروارید می خورد تو صورتم، یهو اونطوری گل آلود شد. حتمن یکی اون بالاها تو کار گلی کردن آب بوده.
منتظر خدا باش و پاکی رفیق! پاکی و خدا!
سيلاب هم حرفاي زيادي واسه گفتن داره
هيچ پرسيدي ازش ؟
اره رفیق دیر اشنای من ، ازش پرسیدم، بارها و بارها ولی بعضی چیزا ذاتشه و نمیتونه عوضش کنه مثل گل آلوده بودنش
ارسال یک نظر