اینجا برای خودی مینویسم که بعدا میاد برای بهزاد سراج فرداها
- بهزاد سراج
- میشناسمت ، در ازل بود که هم پیاله شدیم ،هنگام شکفتن یاسهای رازقی ، اولین سلامم را به غمض عینی پاسخ گفتی ، هنوز حلاوت عسل ، شیرینی آن نگاه را تکرار میکندم ، ابدیت انتظارمان را میکشد ، در آن هنگام که کوچ پرستوها اغاز میشود
آرشیو
۲ نظر:
از آفرینش دو باره که می نویسی ...
از مردن بی بازگشت که می ترسی ...
از تشنگی که می گی ...
چه تقارنی!
حتمن رازی در کاره!
کشفش می کنیم! نه؟
تقارن
راز
کشف کردن
چه کلمات دلچسبی
ارسال یک نظر