چون بلبلی ، بر شاخه های سیب
رو به آسمان نغمه سر خواهم داد
باغ را به شکوفه مینشانم
و بهار را به ارمغان میاورمت
مرا منتظر بمان
عکس : بهار 85 ، کرج ، بهزاد
اینجا برای خودی مینویسم که بعدا میاد برای بهزاد سراج فرداها
- بهزاد سراج
- میشناسمت ، در ازل بود که هم پیاله شدیم ،هنگام شکفتن یاسهای رازقی ، اولین سلامم را به غمض عینی پاسخ گفتی ، هنوز حلاوت عسل ، شیرینی آن نگاه را تکرار میکندم ، ابدیت انتظارمان را میکشد ، در آن هنگام که کوچ پرستوها اغاز میشود
۱۰ نظر:
ما منتظران را به لب آمد نفس
ای دوست که میشناسمت
وعده دیدار نزدیک است
ببخشید اشتباها نوشتم میشناسمت ، میخواستم بنویسم نمیشناسمت
و من اندیشه کنان
غرق این پندارم
که چرا
خانه ی کوچک ما سیب نداشت
تو که سالاري رفيق
منم يه دوست
مرا گلي کوچک در گلستان خويش ساز
شايد و شايد
روزي از اين باغ بگذري
دوستای من همشون برام تمام دنیان ن یه گل تو گلستون
هر کدومشون برام یه دنیان
و تو هم حتما همینطوری اگه دوستمی
هزار وعده خوبان یکی وفا نکند
نوید جان
وعده بدها چی؟
وفا بکند؟
شما ما رو جزئ بدها به حساب بیار
شکوفه می رقصد از، باد بهاری
شده سر تا سر دشت، سبز و گل ناری
...
آن یار کزو خانهء ما جای پری بود
سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود
اوقات خوش آن بود که با دوست بسررفت
باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود
ارسال یک نظر