روي قاليچه دل ،جاي عشقي خاليست
در ميان كوچه هاي تنگ غربت،جاي شبگرد غزلخوان خاليست
بوي محبوبه شب،عطر گل ياس سفيد،در ميان دل تنگم خاليست
جاي نيلوفر عريان وجودم ز ازل تا به ابد در همه دنيا خاليست
جاي قلبم خاليست
جاي قلبم خاليست
اینجا برای خودی مینویسم که بعدا میاد برای بهزاد سراج فرداها
- بهزاد سراج
- میشناسمت ، در ازل بود که هم پیاله شدیم ،هنگام شکفتن یاسهای رازقی ، اولین سلامم را به غمض عینی پاسخ گفتی ، هنوز حلاوت عسل ، شیرینی آن نگاه را تکرار میکندم ، ابدیت انتظارمان را میکشد ، در آن هنگام که کوچ پرستوها اغاز میشود
آرشیو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر